مبارزه درون حزبی پیامد عدم اتحاد تشکل های اصولگرای قمی

اگرچه اخیراً برخی از تشکل های اصولگرای قمی سعی کرده‌اند تا با برگزاری نشست‌های مشترک بین نخبگان سیاسی، سران تشکل ها و احزاب و مؤثرین، فضای سیاسی استان را به سمت وحدت و نزدیک شدن دیدگاه‌ها سوق دهند، اما منش غیرمنطقی احزاب مختلف، آینده فعالیت‌های احزاب سیاسی انقلابی قم را با چالش جدی مواجه کرده است.
برخی تشکل‌ها و فعالین سیاسی نوظهور حاضر نیستند تحت نظر مواضع و خط مشی بزرگان اصولگرا قرار گیرند و مطیع اوامر آنها تحت هر شرایطی باشند؛ و از طرفی سیاسیون دیرین قمی نیز تاکنون هیچ اقدام عملی جهت جذب و اتحاد احزاب اصولگرای قمی از خود نشان نداده‌اند، که با ادامه این وضعیت انشقاق حتمی است.
علی‌رغم اینکه ایجاد سرمایه اجتماعی از مهمترین وظایف احزاب به شمار می‌رود و مهم‌ترین شاخص سرمایه اجتماعی، میزان اعتماد مردم به حاکمان و مشارکت عمومی در سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان است، نگرش خبط «هر گونه اتحادی باید با ما باشد نه با هم»، یقینا ریزش سرمایه اجتماعی عامه را در پی خواهد داشت. موردی که اصلا به صلاح وضعیت کنونی قم و حتی کشور نیست.
جمع بندی دیدگاه‌ها حکایت از آن دارد که تشکل‌های سیاسی نو‌ظهور با ورود افرادی جوان و صاحب تفکر و تعقل بر اجرای کارکردهای مهمی از احزاب مانند انتقال خواسته‌های مردم به حاکمیت، تربیت نیروهای سیاسی برای اداره کشور و نهادمند کردن رقابت سیاسی قانونی در تحقق توسعه سیاسی، همچنین نظارت و پاسخگویی در مقابل عملکرد لیست پیشنهادی تاکید دارند، اما عملا چنین انتظاری از فعالیت اصولگرایان تاکنون محقق نشده است.
از دلایل عدم توفیق در ائتلاف بین جریان‌های سیاسی اصولگرایی قمی را می‌توان در نبود احزاب فعال و قوی اصلاح‌طلب در قم نیز بررسی کرد تا به نوعی استان شاهد یک مبارزه انتخاباتی درون حزبی باشد؛ اما همین عامل هم نمی‌تواند دلیلی بر تعدد فعالیت‌های احزاب انقلابی قم باشد و با مرامنامه این تشکل‌ها که منویات مقام معظم رهبری را سرلوحه هرگونه کنشگری‌های سیاسی خود می دانند، در تضادی شگفت قرار دارد.

عباس جعفری