هنر ظریف «تبدیل فرصت‌ها به تهدید!»
قصه پر غصه مسکن، زخمی است که با بی‌تدبیری برخی مسوولین، بر پیکر جامعه وارد شده و علی‌رغم چاره‌گزینی‌های موقت، عمق آن هر روز بیشتر می‌شود.
دولت سیزدهم در حالی سومین سال فعالیت خود را می‌گذراند که علی‌رغم تلاش‌های شبانه‌روزی، هنوز هم آثار ترک فعل‌های گذشته التیام پیدا نکرده و هر روز ابعاد جدیدی از کم‌کاری‌های منتج به وضع موجود، نمود پیدا می‌کند.
یکی از مصادیق این کم‌کاری‌ها، عدم ساخت مسکن، متناسب با نیاز جامعه در سال‌های گذشته است که منجر به افزایش سرسام‌آور قیمت مسکن و بهای اجاره در دوره‌های اخیر شده است.
قصه پر غصه مسکن، زخمی است که با بی‌تدبیری برخی مسوولین، بر پیکر جامعه وارد شده و علی‌رغم چاره‌گزینی‌های موقت، عمق آن هر روز بیشتر می‌شود.
اما دولت سیزدهم از همان ابتدای شروع به کار، عزم جدی خود را برای التیام این زخم کاری نشان داد، تا هم علاوه بر تأمین نیاز روز، عقب‌ماندگی‌های گذشته را نیز به مرور جبران کند.
از تغییر کاربری برخی زمین‌ها، افزایش محدوده شهرها و ایجاد شهرهای جدید تا پیش‌بینی منابع مالی مورد نیاز، همه و همه از جمله اقداماتی هستند که دولت برای تحقق وعده ساخت مسکن، به صورت جهادی و به دور از فرآیندهای پیچیده اداری در دستور کار قرار داده است؛
تا جایی که تا به امروز عملیات ساخت بیش از ۲ میلیون واحد مسکن در قالب «طرح نهضت ملی مسکن» در اقصی نقاط کشور آغاز شده است و در مراحل مختلفی قرار دارد.
اگر کمی سررشته از حوزه ساختمان داشته باشید، قطعا تصدیق می‌فرمایید که ساختن این حجم ساختمان آن‌هم با تأمین زمین و ایجاد زیرساخت‌ها، چه کار بزرگ و طاقت‌فرسایی است.
اما آنچه در این میان جای تعجب دارد، عملکرد برخی دستگاه‌های متولی در این حوزه است که علی‌رغم تلاش‌های صورت گرفته، شیرینی خانه‌دار شدن مردم را به محاق میبرد.
داستان چیست؟
چند وقتی می شود که عده ای از متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن قم، اعتراضاتی را نسبت به رویه دستگاه‌های متولی در این خصوص دارند.
این افراد نسبت به ساز و کار انعقاد قرارداد، محاسبه قیمت تمام شده، طولانی شدن زمان تحویل پروژه‌ها و … اعتراض دارند.این افراد که غالباً از اقشار متوسط و مستأجر هستند و سهم خود از پروژه‌ها را به سختی تهیه و واریز کرده‌اند، نسبت به ساز و کار انعقاد قرارداد، محاسبه قیمت تمام شده، طولانی شدن زمان تحویل و … اعتراض دارند.
این متقاضیان علاوه بر پیگیری‌های حقوقی، به واسطه تجمعاتی مسالمت آمیز، سعی کرده‌اند تا مطالبه به حق خود را به گوش مسئولین ارشد استان و کشور برسانند؛ و در این زمینه نیز تا کنون ملاقات‌هایی را با نمایندگان مجلس، استاندار و برخی دیگر از مدیران استان داشته‌اند.
اما این پیگیری‌ها تا به امروز نتیجه‌بخش نبوده و علی‌رغم قول‌هایی که برای رسیدگی به موضوع داده شده است، اتفاق خاصی برای حل مشکل آنها رخ نداده است.
حال سؤال این‌جاست که طرح به این عظمت و وسعت که به مثابه فرصتی بی‌نظیر، هم کام مردم را شیرین می‌کند و هم می‌تواند کارنامه درخشانی برای دولت باشد، چرا و چگونه با بی‌تدبیری برخی دستگاه‌ها و بی‌توجهی آنها به خواسته‌های مردمی، در حال تبدیل شدن به شبه بحران است؟
مهدی آراسته
کارشناس ارشد مدیریت شهری
