درسهایی از یک انتخابات

بالاخره انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۱۴۰۲ هم به مرحله پایانی رسید و نتایج اعلام گردید.

البته که میزان مشارکت در اکثر شهرستانها روند افزایشی داشته است و این موضوع در شرایط فعلی کشور و میزان هجمه و هزینه دشمن برای کاهش مشارکت مردم، الحمدلله جای شکر دارد اگر چه برای افزایش مشارکت در انتخابات های بعدی نیز باید تلاش شود که مهمترین اقدام هم پاسخ درست منتخبین به اعتماد عمومی است.

در استان قم با اندکی دقت نظر می‌توان دریافت که علی رغم افزایش میزان مشارکت از ۴۱ به ۴۹.۵ درصد شاهد کاهش تعداد آرای منتخبین هستیم و این یعنی تمرکز زدایی از آرا و کاهش اقبال به لیست ها که خود نشان از افزایش آگاهی عمومی دارد.

در قم شاهد یک اتفاق دیگر هم بوده ایم که جالب است؛ دو نفری که با آرای انتخابات اخیر شورا به این نهاد راه یافته بودند و استعفا داده و در انتخابات مجلس شرکت کرده و در لیستهای معروفی هم جا داشتند، با اقبال عمومی مواجه نشدند.

این یعنی مردم برای اعتماد خود ارزش قائل هستند، پس از همین الان کسانی که قصد نامزدی در انتخابات آینده شورای شهر قم را دارند باید بدانند که استفاده از پله شورا برای رسیدن به مجلس دیگر جواب نمی‌دهد.

بعبارت دیگر شورا یک نهاد خدمت مستقل است و مردم دوست دارند منتخب آنها حداقل ۴ سال در همان صندلی خدمت کند.

اتفاق مبارک دیگر، حضور یک جوان نخبه و دارای رتبه استادی دانشگاه در جمع منتخبین است، بدون آنکه شهرت چندانی داشته باشد یا تبلیغ فراوان کند؛ این انتخاب نشان از افزایش تحقیق از سوی مردم و اثرگذاری تولیدات مجازی به جای تبلیغات بصری هزینه آور دارد که برای جمهوریت نظام اتفاق مبارکی است و ان شالله در دوره های بعدی انتخابات شاهد تقویت این روند باشیم.

سخن آخر اینکه افزایش مشارکت مردم بصیر قم که در یک شرایط اقتصادی سخت اتفاق افتاده است، مسئولیت منتخبین را چند برابر کرده است. قم شهر بصیرت و خاستگاه انقلاب است و از نمایندگان قم نیز بیشتر از بقیه انتظار است.

۴ سال فرصت مناسبی است و هر نماینده به تنهایی می‌تواند از ظرفیت مجلس برای اصلاح امور کشور استفاده کند به شرط آنکه ارتباط خود را با متخصصین جامعه بیشتر نموده و از این ظرفیت استفاده بهینه نماید.

غلامرضا قدمی
خبرنگار